Sióstr Karmelitanek Bosych
w Ełku
Z galerii
Ktokolwiek potrafi w taki sposób zamknąć się w tym małym niebie duszy swojej, która stała się mieszkaniem Tego, który stworzył niebo i ziemię, ktokolwiek przywyknie nie patrzeć na rzeczy zewnętrzne, i takiego szukać sobie miejsca do modlitwy, gdzie by się nic nie obijało o jego uszy, co by mu mogło sprawić roztargnienie, ten niechaj będzie pewny, że idzie bardzo dobrą drogą i że niebawem będzie mu dane pić wodę ze źródła, do którego szybkim krokiem się zbliża. "św. Teresa od Jezusa
Spis treści
Z Maryją, Matką Jezusa (Dz 1,14)
1. Z wielką radością otrzymaliśmy list od Jego Świątobliwości Papieża Jana Pawła II dotyczący roli Maryi w naszym karmelitańskim Zakonie. Zainspirowani papieskim przesłaniem, także i my chcemy podzielić się z wami naszymi refleksjami dotyczącymi Maryi w karmelitańskiej duchowości.
2. Dziewica Maryja, nasza Matka, Patronka i Siostra, jest z pewnością jednym z największych Bożych darów, którym chcemy dzielić się w Kościele. Ona jest zasadniczą częścią naszego dziedzictwa. Istnieje szerokie zainteresowanie we wszystkich gałęziach naszej Karmelitańskiej Rodziny, aby odnowić teologię i duchowość, pobożność i miłość do Maryi. Przez stulecia nasza pobożność i miłość do Niej koncentrowała się w Brązowym Karmelitańskim Szkaplerzu. Nasi starsi bracia i siostry pamiętają obchody 700 rocznicy Szkaplerza w 1951 roku, kiedy to Papież Pius XII wystosował list do Przełożonych Generalnych Zakonu zatytułowany Neminem profecto latet. Jest całkowicie zasadnym, aby 50 lat później ponownie podjąć refleksję nad maryjnymi darami dla Karmelu i zastanowić się nad ich znaczeniem dla nas i dla Kościoła w dzisiejszych czasach.
3. Mamy ogromną świadomość tego, że Karmel rozprzestrzenia się po całym świecie. Zapuścił on korzenie na pięciu kontynentach, z których każdy ma swoją własną historię i kulturę. Sposób, w jaki Matka Boża jest rozumiana, opiewana w homiliach i przekazywana Ludowi Bożemu, posiada różnorodne oblicza związane z poszczególnymi krajami, tak jak w przeszłości zmieniał się on w poszczególnych stuleciach. Jest rzeczą oczywistą, że w tym dokumencie możemy przedstawić tylko zasadnicze spojrzenia, myśli i kierunki, zostawiając innym refleksję nad naszym dziedzictwem oraz dzielenie się tą refleksją w Kościele lokalnym w zależności od uwarunkowań związanych z poszczególnymi kulturami.
Dziedzictwo oparte na dialogu.
4. „Wiele pokoleń Karmelu, od początku aż do dzisiaj, [...] starało się kształtować swoje życie w oparciu o przykład Maryi.” [1] Na każdym pokoleniu spoczywa odpowiedzialność nie tylko życia karmelitańskim dziedzictwem, ale także ubogacania go i przekazywania go dalej. Dziedzictwo jest czymś żyjącym i musi być pokazane dzisiejszemu światu i przedstawione jako doświadczenie współczesnego Kościoła. Karmelitańskie życie musi być w nieustannym dialogu pomiędzy teraźniejszością i przeszłością. Bogactwo naszej tradycji musi być rzeczywiście zachowane, lecz w taki sposób, aby miało ono znaczenie dla czasu obecnego. Zapraszamy wszystkich karmelitów do spojrzenia w przeszłość w taki sposób, aby nie zapomnieć o pytaniach związanych z odczytywaniem znaków czasu i miejsca.
