Karmel Maryi Matki Nadziei

i św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Ełku

12 lat naszej obecności w Ełku
" św. Teresa od Jezusa Wielki to istotnie dowód pokory, widzieć siebie obwinianym i potępionym bez winy, a milczeć... "

św. Teresa od Jezusa

Spis treści

KURIA
KRAKOWSKIEJ PROWINCJI KARMELITÓW BOSYCH
KRAKÓW 2000

 

* publikacja tekstu za zgodą: www.karmel.pl

Wstęp

Karmelitańska szkoła duchowości szczyci się bez wątpienia szczególną aktualnością w Kościele kończącego się tysiąclecia. Intuicja znanego pisarza ascetycznego naszego wieku, Tomasza Mertona (+1968), który we wstępie do swego traktatu Wspinaczka ku Prawdzie napisał, że „każdy chrześcijanin zawdzięcza coś Karmelowi” [1], znalazła potwierdzenie w znamiennej wypowiedzi światłego teologa, Hansa Urs von Balthasara, zmarłego w 1988 r., w przededniu otrzymania purpury kardynalskiej: „W kontekście naszej epoki żaden Zakon nie wydaje się być bardziej od Karmelu obdarzony szczególnymi łaskami o charakterze posłanniczym, które bezdyskusyjnie stanowią przeciwwagę i ostrzeżenie wobec prądów pojawiających się w Kościele i w świecie” [2]. Skądinąd kończące się stulecie, wprowadzające nas równocześnie w nowe Milenium Chrześcijaństwa, naznaczone było nadaniem tytułu Doktora Kościoła wielkim mistykom Karmelu (św. Janowi od Krzyża w 1926 i św. Teresie od Jezusa w 1970 r.) oraz ich wiernej córce, św. Teresie od Dzieciątka Jezus (1997), sprawiając tym samym, że Karmel Terezjański dał ich Kościołowi aż 10% (troje z 33), co przypomniał Ojciec Święty Jan Paweł II podczas audiencji udzielonej Definitorium Generalnemu Karmelitów Bosych w dniu 18 grudnia 1997 r. [3]

Wskaźnikiem żywotności karmelitańskiej szkoły duchowości jest niewątpliwie fakt, że w ostatnim dwudziestoleciu, dzięki apostolskiej posłudze Ojca Świętego Jana Pawła II, zostało wyniesionych do chwały ołtarzy, przez kanonizację lub beatyfikację, wielu Sług i Służebnic Bożych, żyjących duchowością Karmelu, wśród których znajdujemy nie tylko karmelitów i karmelitanki bose, ale cały szereg innych osób, zarówno duchownych jak i świeckich.

Publikacje Wydawnictwa Karmelitów Bosych i kwartalnik Karmel oraz inne czasopisma czy biuletyny karmelitańskie ( Zeszyty Karmelitańskie, Żyć Karmelem w świecie, Na Karmel, itd...) starały się przybliżać zainteresowanym osobom te wzory doskonałej realizacji ewangelicznego wezwania do doskonałej miłości, przeżywanej na sposób karmelitański. Prezentowano biogramy i zasadnicze rysy duchowości (w porządku chronologicznym gloryfikacji): Rafała Kalinowskiego (beat. 1983, kan. 1991), Marii od Jezusa Ukrzyżowanego - karmelitanki bosej z Betlejem (beat. 1983), Elżbiety od Trójcy Przenajświętszej - karmelitanki bosej z Dijon (beat. 1984), Tytusa Brandsmy - holenderskiego karmelity, męczennika obozu koncentracyjnego w Dachau (beat. 1985), Marii Pilar, Teresy i Marii Angeles - karmelitanek bosych, męczennic z Guadalajara (beat. 1987), Teresy z Los Andes ­karmelitanki bosej z Chile (beat. 1987, kan. 1993), Teresy Benedykty od Krzyża - Edyty Stein - męczennicy Oświęcimia (beat. 1987, kan. 1998), Franciszka Palau y Quer - karmelity bosego z Katalonii (beat. 1988), Marii Sagrario od św. Alojzego - karmelitanki bosej z Madrytu, męczennicy wojny hiszpańskiej (beat. 1998), Marii Maravillas od Jezusa - karmelitanki bosej z Kastylii (beat. 1998), Hilarego Januszewskiego - przeora klasztoru karmelitów na Piasku w Krakowie, i Alfonsa Marii Mazurka - przeora klasztoru karmelitów bosych w Czernej, męczenników drugiej wojny światowej (beat. 1999).

 

Mniej uwagi poświęcono lub w ogólne nie odnotowano jednak innych świetlanych postaci, które ubogaciły zastęp Świętych Karmelu: Henryka de Ossó - założyciela Towarzystwa św. Teresy (beat. 1979, kan. 1993), Cyriaka Eliasza Chavara - Hindusa, założyciela Karmelitów Maryi Niepokalanej (beat. 1986), Teresy Marii Manetti od Krzyża - założycielki Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek z Florencji (beat. 1986), Józefy Naval Girbés - Hiszpanki ze Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych (beat. 1988), Marii Mercedes Prat - członkini Towarzystwa św. Teresy, męczennicy wojny hiszpańskiej (beat. 1990), Piotra Poveda Castroverde - kapłana, członka Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych, założyciela Instytutu Terezjańskiego (beat. 1993), Wiktorii Diez y Bustos de Molina z Instytutu Terezjańskiego (beat. 1993), Izydora Bakanja - kongijskiego męczennika szkaplerza karmelitańskiego (beat. 1994), i trzech naszych współbraci, męczenników rewolucji francuskiej, Jana Chrzciciela, Michała Alojzego i Jakuba (beat. 1995).

Dlatego też, wyrażając Namiestnikowi Chrystusowemu wdzięczność za ukazywanie nam w naszych beatyfikowanych i kanonizowanych Współbraciach i Siostrach nowych wzorów upodabniania się do Chrystusa, pragniemy przedstawić na naszych łamach zarówno ich biogramy jak i charakterystyczne cechy ich duchowości. Włączamy się tym samym w eklezjalny nurt szczególnej kontemplacji Boga Ojca, przedziwnego w świętych swoich, w którego miłosierne oblicze, wkraczając w nowe tysiąclecie, wpatruje się w Roku Wielkiego Jubileuszu cały Lud Boży.