Klasztor Sióstr Karmelitanek Bosych - Ełk - Witamy na stronie klasztoru Sióstr Karmelitanek Bosych Maryi Matki Nadziei i św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Ełku

Bóg jest cierpliwy, umie czekać długie dni, owszem i lata całe, zwłaszcza gdy widzi wytrwałość i dobre pragnienia. Wytrwałości tu przede wszystkim potrzeba, z nią niezawodnie odniesiemy korzyść. "

św. Teresa od Jezusa

Modlitwa do Maryi Matki Nadziei

Z adhortacji apostolskiej "Ecclesia in Europa"
Papieża Jana Pawła ll

Maryjo, Matko nadziei,
bądź z nami na naszych drogach!
Naucz nas głosić Boga żywego;
pomóż nam dawać świadectwo Jezusowi,
jedynemu Zbawcy;
spraw, byśmy służyli bliźniemu,
otwierali się na potrzebujących,
wprowadzali pokój,
z zapałem budowali świat bardziej sprawiedliwy;
wstawiaj się za nami, którzy działamy w historii,
pewni, że plan Ojca się wypełni.

Pełny tekst modlitwy...

Pieśni skruchy (1-7)

Kim jestem? Kim chce mieć mnie Bóg?

Pieśni skruchy zostały napisane jako odzew na krótkie rozważania Abpa Adriana Galbasa SAC. W okresie Wielkiego Postu mogą stać się pomocą w spojrzeniu na naszą więź z Bogiem, na nas samych i naszą drogę życia...

Kim chce mieć mnie Bóg? Kim chcę być dla Boga.

tekst, muzyka, śpiew - s.Agnieszka Brzozowska OCD
piano - Jan Zeyland
realizacja nagrania - Grzegorz Kopala

Pieśni skruchy: 1 Pycha. „Ktoś pełen siebie”. Nie musi tak być

Pycha, najprościej ujmując, jest grzechem intelektu, dlatego jej synonimem jest zarozumiałość. O człowieku pysznym mówi się potocznie he is full of himself — „ktoś jest pełen siebie”. Jeśli dostrzegam, jak często odwracam się od Boga i stawiam siebie w Jego miejsce nawet w najdrobniejszych sprawach, jeśli jestem "napełniony sobą" i już nie chcę potrzebować nikogo, a jednak odczuwam w sercu niepokój i skrytą głęboko tęsknotę za Kimś Większym, to jest droga skruchy, która prowadzi przez pokorną służbę, poświęcenie i uniżenie. Ewagriusz z Pontu napisał: Demon pychy jest sprawcą najgłębszego upadku duszy. Namawia człowieka, aby nie uznawał Boga za wspomożyciela, lecz by sądził, że sam jest źródłem swych prawych czynów, a także by pysznił się przed braćmi, mając ich za głupców, gdyż nie pojmują wszyscy jego [rzekomej] wielkości.