Karmel Maryi Matki Nadziei

[1] Prz 8,22-31.

[2] Mdr 9,9-12.

[3] S.C. Napiórkowski OFMConv., Spór o Matkę, Lublin 1988, s. 119.

[4] L.J. Suenens, Kim jest Ona? Synteza mariologii. Wydawnictwo Księży Marianów, Warszawa 1988, s. 134.

[5] J 19,27.

[6] Leon XIII, enc. Octobri mense; ASS 24(1891) 196.

[7] K. Healy O.Carm., Devotion to the Blessed Virgin Mary in Carmel, Circular letter, Curia Generalizia Dei Carmelitani, Roma 1969, s. 13.

[8] Sobór Watykański II, konst. Dei Verbum, 4.

[9] Devotion to the Blessed Virgin Mary in Carmel, dz. cyt., s. 13.

[10] Tamże, s. 14.

[11] Sobór Watykański II, konst. Lumen Gentium, 61.

[12] Sobór Watykański II, konst. Sacrosanctum Concilium, 60.

[13] Tamże, 61.

[14] The Scapular of Our Lady of Mount Carmel, National Shrine of Our Lady of Mount Carmel, Middletown, New York 1995, s. 7.

[15] J 19,26-27.

[16] Łk 1,38.

[17] Por. Mt 1,20.

[18] Kim jest Ona? dz. cyt., s. 108.

[19] A. Marchetti OCD, Zarys teologii życia duchowego, cz. 1, Kraków 1996, s. 96.

[20] T. Brandsma O.Carm., The Brothers of Our Lady, w: Carmelite Mysticism. Historical Sketches, Carmelite Press, Darien, Illinois 1986, s. 32.

[21] Pius X, enc. Ad Diem illum, nr 224-228.

[22] Por. J 2,5.

[23] Tajemnica życia w Maryi. Według zapisków o. Gabriela Jacquiera. Wybór i opracowanie: Ewa Stolarczyk, Wydawnictwo Ojców Karmelitów Bosych, Kraków 1996, s. 38.

[24] Łk 1,38-40.

[25] J 2,3-5.

[26] B. Tarka OCD, Nowenna do Matki Bożej Szkaplerznej, Wydawnictwo Ojców Karmelitów Bosych, Kraków 1996, s. 21.

[27] Por. Mdr 8,7.

[28] Tajemnica życia w Maryi, dz. cyt., s. 22.

[29] The Scapular of Our Lady of Mount Carmel, dz. cyt., s. 10-11.

[30] Rdz 3,15.

[31] „Najświętsza Maryja Dziewica od pierwszej chwili swego poczęcia, przez łaskę i szczególny przywilej Boga wszechmogącego, na mocy przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, zbawiciela rodzaju ludzkiego, została zachowana nienaruszona od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego”. Pius IX, bulla Ineffabilis Deus; DS 2803.

[32] Kim jest Ona?dz. cyt., s. 88.

[33] Sobór Watykański II, konst. Lumen Gentium, 68; por. też: Katechizm Kościoła Katolickiego, 966 i 968.

[34] Nowenna do Matki Bożej Szkaplerznej, dz. cyt., s. 4. Sprawa „przywileju sobotniego”, który otrzymał papież Jan XXII w objawieniu prywatnym (1322 r.), jest najmniej przebadanym aspektem nabożeństwa szkaplerznego. Na próżno szukać współczesnych opracowań na jego temat. Autorzy karmelitańscy albo milczą, albo wzmiankują jedynie fakt jego istnienia. Wiąże się to z historycznymi kontrowersjami wokół wizji Jana XXII. Niemniej należy stwierdzić, że „przywilej sobotni” odgrywał w ciągu wieków i wciąż odgrywa ważną rolę w nabożeństwie szkaplerznym. Wydaje się, że należy na niego patrzeć bardziej pod kątem wiary aniżeli historii, gdyż w rzeczywistości nie sprzeciwia się on nauce Magisterium Kościoła.

[35] Nowenna do Matki Bożej Szkaplerznej, dz. cyt., s. 8.

[36] Wykopaliska archeologiczne na Górze Karmel ujawniły, że życie pustelnicze rozpoczęło się tam już w V w. Pierwsi pustelnicy wykuli w wapiennej skale kaplicę przypominającą wewnętrznym wystrojem stajnię betlejemską, aby uczcić w ten sposób dogmat Bożego macierzyństwa Maryi, ogłoszony przez Sobór Efeski w 431 r. Najśw. Maryja Panna otrzymała wówczas tytuł Theotokos, tzn. Boża Rodzicielka. Maryja jest więc związana z zakonem karmelitańskim od samych jego początków. Więcej informacji na ten temat w: Historia wspólnoty pustelników z Wadi es Siah. Nowa rekonstrukcja w świetle ostatnich badań archeologicznych na Górze Karmel, Lublin 1997 (publikacja do użytku wewnętrznego).

[37] Jan Paweł II, enc. Redemptoris Mater, 45.

[38] Kim jest Ona? dz. cyt., s. 112.

[39] Ch. O’Donnell O.Carm., Introducing the Carmelite Mystics, w: Carmel in the World, vol. 35, nr 3/1996, ss. 177-184.