Sióstr Karmelitanek Bosych
w Ełku
Z galerii
Zastanawiałam się któregoś dnia nad pytaniem, dlaczego Pan tak bardzo kocha cnotę pokory, i nagle stanęła mi przed oczyma ta racja, że Bóg jest prawdą najwyższą, a pokora niczym innym nie jest, jak chodzeniem w prawdzie. Nie ma zaś prawdy większej nad tę, że sami z siebie nic nie mamy dobrego, że nasza jest tylko nędza i nicość. Kto tego nie rozumie, ten chodzi w kłamstwie. "św. Teresa od Jezusa
Spis treści
KURIA
KRAKOWSKIEJ PROWINCJI KARMELITÓW BOSYCH
KRAKÓW 2001
WPROWADZENIE
Zanim rzeźbiarz zabierze się do wykonania rzeźby zaznajamia się najpierw z miejscem, w którym będzie stała. Otoczenie ułatwia bowiem odbiorcy odczytanie zamkniętych w niej myśli. Gdy jest niewłaściwie dobrane może zaprzepaścić zamysł największego nawet mistrza. Podobnie rzecz ma się z obrazem. Drugi plan, który towarzyszy głównej postaci, decyduje często o tym, jak ją odbieramy i interpretujemy. Kolorystyka i z pozoru mało znaczące elementy wspomagają pozytywne lub negatywne odczucia skutecznie wpływając na naszą niezmiernie żywą wyobraźnię. Starożytne legendy Karmelu o Maryi spełniają rolę takiego otoczenia czy też tła. Wprowadzają w trudną do opisania atmosferę, w jakiej zrodziły się i żyją Jej karmelitańskie wyobrażenia, tytuły, związki z Zakonem. Pozwalają dotrzeć do subtelnych uczuć i odniesień, których nie można odkryć zatrzymując się jedynie na historycznych dokumentach i teologicznych opracowaniach. Te portretują jakby intelektualną stronę osoby Maryi. Tamte wprowadzają wartości charakterystyczne tylko dla świata, którym żyje serce. Dopiero połączone razem dają pełny Jej obraz.
