Drodzy Siostry i Bracia,

Z woli papieża Franciszka od pierwszej niedzieli Adwentu 2014 roku do 02 lutego roku 2016 w całym Kościele będzie trwał Rok Życia Konsekrowanego. Będzie on przeżywany pod hasłem: „Ewangelia, proroctwo, nadzieja – życie konsekrowane w Kościele dzisiaj”.

Ogłaszając ten Rok w listopadzie 2013 r. papież powiedział: „życie konsekrowane jest złożone, jest pełne łaski ale i grzeszności. W tym roku pragniemy uznać i wyznać nasze słabości, pragniemy też z mocą pokazać światu ile wśród nas jest świętości i żywotności. Jak wiele jest świętości ukrytej w naszych domach, klasztorach, ale przez to nie mniej owocnej, która sprawia, że konsekrowani są “żywymi ikonami Boga” po trzykroć Świętego.

W całym świecie żyje obecnie ok. 950 tys. osób konsekrowanych, czyli sióstr zakonnych, braci i ojców, osób należących do Instytutów Świeckich i do Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego. Warto sobie uświadomić że jest ich ponad dwa razy więcej niż kapłanów (410 tys.). Wszystkie te osoby oddają całych siebie na służbę Bogu i ludziom poprzez naśladowanie Jezusa na drodze rad ewangelicznych. Bez ich świadectwa i poświęcenia trudno sobie wyobrazić życie Kościoła. Mówił o tym 2 lutego 2013 roku papież Franciszek: Pomyślmy jednak, co by było, gdyby zabrakło sióstr zakonnych w szpitalach, na misjach, w szkołach. Wyobraźcie sobie Kościół bez sióstr zakonnych! Nie można sobie tego wyobrazić. One są tym darem, tym zaczynem, który prowadzi naprzód Lud Boży.

1 października 2014 roku minęła 10 rocznica przybycia naszej wspólnoty do diecezji ełckiej. Uroczystej Mszy Św. odprawionej w naszej domowej kaplicy przewodniczył Ks. Bp Jerzy Mazur SVD. Obecny był również Ks. Bp Romuald Kamiński, zaprzyjaźnieni kapłani i diakoni, siostry zakonne oraz nasi przyjaciele. 

Z tej okazji pragniemy wyrazić naszą wdzięczność wszystkim, którzy od początku są z nami - wspierając nas swymi modlitwami i ofiarami, pomagając nam swym zaangażowaniem i pracą budować nasz klasztor w jego wymiarze zewnętrznym oraz wewnętrznym...

Jesteście naszą duchową Rodziną zakorzenioną w Bogu i umacniającą się przez wzajemną modlitwę, cierpienie i troski, ale także przez wspólne radowanie się z wielkich dzieł, jakie Pan Bóg stale dokonuje w Waszym i naszym życiu. 

Niech Dobry Bóg nieustannie obdarza Wszystkich swą miłością i błogosławieństwem.

„Wiara szlak wyznacza” przypominał nasz hymn pielgrzymkowy. I tak, wiarą wiedzione, po błogosławieństwie Naszej Matki ruszyłyśmy na szlak ścieżkami naszego klauzurowego ogrodu. Towarzyszył nam śpiew Godzinek i pieśni. Były konferencje i rozważania „w drodze”, był Różaniec śpiewany przy akompaniamencie gitary. Nie zabrakło nawiedzenia naszych małych Sanktuariów – kapliczek z ikonami Chrystusa Zmartwychwstałego, Maryi Matki Miłosierdzia i świętego Józefa. Wypłynęłyśmy na głębię łodzią śpiewając: nie bój się, jest przy tobie Chrystus.

Przesłanie Benedykta XVI 

Jaśniejąca gwiazda

Publikujemy przesłanie, które Benedykt XVI wystosował do biskupa Avili Jesusa Garcii Burilla z okazji 450. rocznicy założenia klasztoru św. Józefa w Avili i zapoczątkowania reformy zakonu karmelitańskiego, będącej dziełem św. Teresy od Jezusa.

Czcigodny Brat
Biskup Jesús García Burillo
Biskup Avili

1. Resplendens stella. „Niczym gwiazda wielkim blaskiem jaśniejąca” (Księga życia 32,11). Tymi słowami Pan zachęcił św. Teresę od Jezusa do założenia w Avili klasztoru św. Józefa, co dało początek reformie zakonu karmelitańskiego, którego 450-lecie będzie obchodzone 24 sierpnia. W związku z tą radosną rocznicą pragnę złączyć się w radości z umiłowaną diecezją Avili, zakonem karmelitów bosych, ludem Bożym pielgrzymującym w Hiszpanii oraz wszystkimi w Kościele powszechnym, którzy w duchowości terezjańskiej znaleźli niezawodne światło, prowadzące do odkrycia, że przez Chrystusa człowiek dochodzi do prawdziwej odnowy swojego życia. Ta wybitna kobieta, zakochana w Panu, nie pragnęła niczego innego, jak Jemu podobać się we wszystkim. W istocie, świętym jest nie ten, kto dokonuje wielkich rzeczy, bazując na swoich wybitnych ludzkich zaletach, ale ten, kto pokornie pozwala Chrystusowi wejść do jego duszy, działać poprzez jego osobę, i na to, aby On był prawdziwym sprawcą wszystkich jego działań i pragnień, Tym, który inspiruje wszelkie inicjatywy i wspiera wszelkie milczenie.